Rozdział 5 -Surname

Pracowałam w firmie Tomlinson od miesiąca , za każdym razem kiedy przychodziłam , on jeszcze tam był. Pracując rozmawiałam z nim , wydawał się naprawdę fajnym gościem. Tego dnia nie zastałam go w pracy. Rozejrzałam się więc po gabinecie , a mój wzrok utkwił w zdjęciu pięknej ciemnowłosej kobiety.

Była nią oczywiście Lana King  , cudowna modelka występująca na wszystkich wybiegach w Europie. Pamiętam , że kiedy zatrudniłam się w ich domu podziwiałam ją za urodę i wyjątkowość. Jednak szybko przekonałam się , że to suka bez serca,  pusta niczym cegła. Moje myśli przerwały odgłosy kroków na korytarzu. Natychmiast zabrałam się za przecieranie kurzy , kiedy do gabinetu wszedł Louis a zaraz za nim jego dziewczyna. Lodowaty wzrok kobiety  zatrzymał się na mnie , kiedy chłopak zaczął przeszukiwać szuflady biurka. 

–Co ona tu robi? warknęła , zwracając się w stronę Tomlinson  , pochłoniętego pracą –Pracuje , nie widzisz odpowiedział obojętnie wciąż wpatrując się w papiery przed sobą 

–No to już nie będzie, wypierdalaj stąd , matka Cię nie chciała to musisz innym życie zatruwać , no co kurwa nie słyszysz ? krzyknęła w moim kierunku a ja zerwałam się na równe nogi , przemykając obok niej niczym błyskawica. Skąd ona wiedziała o mojej mamie? Trafiła jednak w samo serce , przeszyła je i zdeptała przywracając wspomnienia o , których chciałam zapomnieć.  Słyszałam jeszcze za sobą krzyki Louisa , jednak nie miałam ochoty na rozmowę z nim.

Biegłam przed siebie , kiedy dotarłam do pokoju zabrałam tylko płaszcz. Zupełnie nie wiedziałam co się ze mną dzieje .Chciałam zniknąć , rozpłynąć się w powietrzu. Byłam tylko problemem , który pojawiał się znikąd. Drogę do domu pokonałam w piętnaście minut, gdy znalazłam się mieszkaniu natychmiast przeszukałam wszystkie szafki  szukając jednej rzeczy , która koiła  nerwy kiedy czułam się niepotrzebna i bezradna. Żyletka stała się moją  przyjaciółką w trudnych momentach życia , czego dowodem było tysiące małych blizn rozsianych na całym ciele.  Dołączyła do nich również szrama na brzuchu , którą zrobił mi niedoszły gwałciciel , ponad miesiąc temu. Byłam słaba , zbyt słaba by udźwignąć ciężar świata. 

Poczułam ulgę  gdy chłodny metal dotknął mojej ręki

, krew płynęła niewielkim strumieniem tworząc kałużę na poszarzałych kafelkach. Zrobiłam jeszcze kilka nacięć po czym oparłam czoło o brzeg wanny. Było mi dużo lepiej , owinęłam nadgarstek białym bandażem wcześniej przemywając rany. Starłam krew z kafelków , po czym włączyłam radio. Dopiero po kilku minutach zorientowałam się , że ktoś dobija się do drzwi. Przekręciłam zamek , widząc przed sobą uśmiechniętego przyjaciela
-Ooo Melian powiedziałam wpuszczając go do środka
-Hej mała , przytulił mnie a ja dopiero teraz poczułam jak bardzo potrzebowałam z kimś porozmawiać.
-Co jest ? spytał , kiedy się od niego odsunęłam pokręciłam przecząco głową -W takim razie , zapraszam Cię na imprezę oznajmił radośnie.
 -To nie jest dobry pomysł , zaprzeczyłam natychmiast-Nie ma żadnego ale , mój chłopak chcę Cię poznać dodał idąc w stronę mojej sypialni.

Przypatrywałam się Melianowi , który grzebał w szafie od dziesięciu minut co chwila wyrzucając ubrania , które według niego były okropne. 
-Znalazłem ! krzyknął wyciągając z fioletowe pudełku. Doskonale pamiętałam jego zawartość , czarna obcisła sukienka i szpilki o nieco jaśniejszej barwie. Alex dał mi ten zestaw przed swoim wyjazdem jako prezent urodzinowy. Potrząsnęłam głową wyrzucając wspomnienia , które przypomniały mi o bracie. 
-Ubierz to nakazał mój przyjaciel , wciskając mi rzeczy  w dłoń i  opuszczając sypialnię. Co mi szkodzi raz w życiu pojść na imprezę. Po założeniu sukienki i szpilek , pomalowałam jeszcze oczy oraz lekko podkręciłam włosy. 

Koło 21 opuścilismy moje mieszkanie kierując się wprost do taksówki , którą zamówił Mel. Będąc już w klubie przeciskaliśmy się między spoconymi ciałami upojonymi alkoholem. Odetchnęłam z ulgą , kiedy dotarliśmy do stolika gdzie siedział blondyn a obok niego brunetka. 
-Jesteście wreszcie powiedział jak się domyślam chłopak Meliana. Ten jednak go zignorował zamująąc miejsce obok dziewczyny. Niepewnie zrobiłam to samo 
-Jestem Lea , Lea Malik przedstawiła się , serce podeszło mi do gardła kiedy usłyszałam jej nazwisko. To nie mogła być prawda , jeżeli ona tu była gdzieś musiał kręcić się jej mąż i co najgorsze jego przyjaciel , którego nie chciałam oglądać już nigdy więcej.

Cukierki rozdział dodaje zgodnie z planem , nie wiem czy wam się spodoba ja osobiście jestem z niego średnio zadowolona ale ostateczną ocenę pozostawiam czytelnikom. Komentujcie i polecajcie innym. Bardzo dziękuje za wyświetlenia.

Kocham Was

D.Chester :3 :3